Spiderman

"Nu kan de liefde bij papa beer niet meer stuk", belooft de muis. "Vrienden voor het leven."

Reeds twee dagen na elkaar na elkaar werd ik tijdens de vroege ochtend verrast met uitzonderlijk bezoek in mijn veranda. Blijkbaar is dit er het seizoen voor : dikke spinnen die zich uit de tuin of uit het keldergat tot in huis wagen. Zo'n harige achtpoter is natuurlijk beter dan al die tamme kattenspeeltjes die ik zelf moet aansturen om ze in beweging te krijgen. Poezenvertier van de bovenste plank. Ze schieten weg en weer over de vloer en de muur zodra ik mijn poot terug ophef. Jammer genoeg is het speeltje snel kapot. We ravotten een beetje en al snel gaan ze op hun rug liggen met de poten naar binnen geplooid. Flauw. Bovendien zijn ze niet te vreten.

Toch lijkt mama muis erg opgetogen met het resultaat. Ik word geloofd en geprezen. "Zo'n flinke poesiekater. Helemaal alleen zo'n vreselijk beest overwonnen. Wat een geluk dat papa beer niet als eerste opstaat 's morgens. Ik zie hem hier al staan in zijn blote voeten. Ze zouden hem horen gillen tot op de hoek van de straat".

Van de beer zelf heb ik nog geen complimentjes gehoord. Misschien heeft de muis hem nog niets verteld? Als ik er tijdens de komende dagen nog ééntje te pakken krijg kan ik het hem misschien aan bed brengen ? Wat zal hij tevreden zijn !