zondag 31 mei 2009

Piep !

Onze Poezeminoe (vandaag heette ze Zi Zi Coin Coin) heeft vandaag een nieuw spelletje ontdekt : verstoppertje. Niet minder dan drie keer bezorgde ze de rest van de familie bijna een aandoening door plots verdwenen te zijn. Drie keer in de tuin dannog. En jawel, telkens hield ze zich verstopt. Twee keer in een bloempot en één keer in de gieter. Hier komt ze piepen uit de (lege) waterkruik. Foto's van verdere verdwijntruuks volgen later.

maandag 25 mei 2009

Ziek

Het gaat inmiddels al heel wat beter met me, dank je. Ik eet weer flink en voor de rest zag de dierenarts niets verkeerds aan me. Alleen loop ik er erg sloom bij en lig ik veel te slapen.
Ons klein Mie stelt het intussen prima. We konden tijdens de voorbije dagen meerdere keren in de tuin spelen, en dat was wel cool. Een lang weekend en mooi weer, wat kan een poesiekater meer wensen. Poezeminoe heeft mijn favoriete plekje onder de "Annabellen" ook leren appreciëren en nu liggen we daar regelmatig samen in de schaduw wat te soezen.
Wat we tijdens de voorbije nacht allemaal uitgespookt hebben weet niemand, maar papa merkte op dat we nogal tumult maakten en vanmorgen lagen we allebei als een marmot te slapen toen de rest van de familie al lang in de weer was. Hierbij een illustrerende foto: we zijn echt met geen stokken wakker te krijgen. Zelfs de geur van verse koffie gaat aan ons voorbij. Let op het detail: zij weer in mijn mand, en ik vul royaal de kittenmand.

vrijdag 22 mei 2009

Volzet

"Als we dan toch in dezelfde mand willen liggen, waarom kiezen we dan niet de grootste mand", vraag je ? Geen idee. Poezenlogica zeker?

donderdag 21 mei 2009

Tuin

Lexie was vanmiddag op verkenning in de tuin. Hier snuffelt ze rond op de houtvoorraad. De stapel is niet ingestort, anders was papa eronder begraven geweest. Gevaarlijk, als je te dicht komt om een foto te nemen!

Natte Poes

Ook Lexie was niet meer helemaal poederdroog toen het allemaal achter de rug was. Hier zit ze te drogen in het zonnetje.

Wet Pussy

Niet erg snugger. Net voor de middag was een kleine mus zo dom geweest om in onze vijver te sukkelen. Als vriendelijke buurtbewoner ben ik haar onmiddellijk ter hulp geschoten. Jammer genoeg is het water niet meer zo bewandelbaar als in januari, en ik ben pardoes in de vijver terechtgekomen. In één sprong was ik er weer uit. Je hebt nog nooit zo snel een kat zien voorbijschieten. Papa heeft me eerst afgedroogd met een grote handdoek, en wou me daarna onder handen nemen met de haardroger. We kennen elkaar nu lang genoeg : er waren geen krassen en schrammen nodig voor hij begreep dat hij dat blaasmachien niet op mij moet richten. Toen heeft ie me maar helemaal verder afgedroogd met handdoeken. Tenslotte heb ik me in de zon geparkeerd om volledig op te drogen.
Die mus was inmiddels verdronken en papa heeft ze uit de vijver gehaald en daarna heb ik ze niet meer teruggezien. Waarschijnlijk in de vuilnisbak. Wat een droevig einde. We hadden nog zo leuk kunnen spelen samen. Ook onze kleine novice (hoe heet anders een juffrouw die in een klooster komt wonen?) toonde grote belangstelling voor het hele gebeuren en heeft wat helpen vissen om die mus er uit te pakken. Let vooral op het fotomateriaal. Je ziet hoe ik helemaal nat ben, maar toch nog probeer om het arme vogeltje uit de vijver te redden.

zaterdag 16 mei 2009

Ziek

Ik ben al de hele week ziek, maar nu terug aan de beterhand. Omdat ik er zo lusteloos en tam uitzag en niets meer at, heeft papa me meegenomen naar de dierenarts, twee keer zelfs. Waarschijnlijk heeft de stress van vorige week (nieuw katje in huis) mijn weerstand wat verzwakt, en heb ik één of andere ziekte opgepikt. Misschien iets waaraan de kleine poes resistent is, en ik niet. In elk geval: sedert gisteren is mijn eetlust weer terug. Ik slaap nog wat meer dan anders, maar verder begin ik me weer beter te voelen.
De poezeminoe stelt het intussen opperbest. We zijn dikke vrienden geworden, en slapen nu gezellig samen op dezelfde tafel: ik in haar kleine mand, en zij in mijn grote mand. Ik eet de kittenbrokjes, en zij lust liever de grote-katten-brokken die voor mij gereserveerd waren. Alleen op mijn atelier komt ze nog niet : ze weet niet hoe het poezendeurtje werkt. Daar heb ik dus voorlopig nog wat ruimte voor mezelf als ze te druk doet. Tot nu toe heeft de muis haar nog maar twee keer uit de gordijnen geplukt, en verder gedraagt ze zich heel erg netjes.

zondag 10 mei 2009

Tijgertje

Niet altijd een katje om zonder handschoenen aan te pakken, onze Poezeminoe. De foto werd licht bijgekleurd om haar ware aard te tonen ;)

Zondag

Prachtig weer buiten, en ik zit al de hele namiddag gezellig met de muis in de tuin. Miss Kitty ligt in de living te slapen. We hebben ons te pletter gezocht voor we haar ontdekten op een stoel onder tafel. Daar ligt ze al bijna twee uur te pitten. Als je ziet hoe ze hier de hele tijd rondvliegt is het niet te verwonderen dat ze af en toe een flink dutje nodig heeft. Inmiddels zijn we dikke vrienden geworden en als ze me een tijdje niet gezien heeft komt ze kopjes en likjes geven wanneer ze de kamer binnenkomt. Nu ga ik nog wat in het zonnetje liggen. Doei !

vrijdag 8 mei 2009

Strijdbijl begraven

Gedurende een dag of drie hebben we flink wat geblazen en gekrabd naar elkaar, maar vandaag hebben we de vresespijp gerookt. Toen papa daarnet thuiskwam lagen we vredig naast elkaar te slapen. Onze poezeminoe is nochtans een kleine kwelgeest die me te pas en te onpas stoort in mijn slaapjes. Kijk maar eens hoe juffrouw Bollekes languit op haar rug ligt te slapen met haar pootjes op mijn gezicht. Het lef!

maandag 4 mei 2009

Verleidster !

Vermoeiend hoor, als je de hele dag je hele hebben en houden moet in de gaten houden omdat er een kleine indringster komt opdagen. Ze eet mijn etensbakje sneller leeg dan ik het zelf kan. Da's niet eerlijk: zelf krijgt ze van die kleine kittenkorrels die mij helemaal niet interesseren (blijft alleen maar tussen mijn tanden zitten) en als die op zijn komt ze mijn kattenbrokjes opeten.
Tijdens de voorbije nacht hebben ze me met heel mijn hebben en houden in de keuken geparkeerd terwijl dat klein mormel in mijn veranda mocht slapen. Wat een gezichtsverlies ! Na een hele voormiddag controle van alles wat dat klein kitten hier aanricht, ben ik afgepeigerd in slaap gevallen op het bed van Jonathan. Ik hoorde achteraf dat de kleine poes de hele namiddag achter de hielen van mama muis aangelopen heeft, zich wat gemoeid heeft bij de bereiding van het avondeten en daarna bij de muis gezellig naar TV zat te kijken. Vanavond heeft ze achtereenvolgens eerst bij de muis op schoot naar TV zitten kijken en later op de avond is ze in de sweater van papa beer gekropen terwijl die met zijn luie krent voor de TV lag.
Uiteindelijk hebben we vanavond wat met elkaar gespeeld. Ze had zich verschanst in het kleine tentje en zat van binnen naar buiten te klauwen terwijl ik van buiten naar binnen de tent op stelten zette. Daarna hebben we samen nog wat met een balletje gespeeld en dan hebben ze ons achtergelaten in de veranda. Blijkbaar heeft papa beer geen schrik meer dat die kleine feeks me halverwege de nacht een mep komt verkopen.
Ik denk dat het wel goed komt tussen ons. Ze is af en toe wat schichtig alsof ze het zaakje niet helemaal betrouwt, maar als je ze wat laat doen komt ze vanzelf goeiedag zeggen. Echt een zot spook. In elk geval heeft ze de rest van de familie inmiddels helemaal rond het vingertje. Vrouwelijke charmes... ;)
Op de foto zie je haar verleidingskunsten in actie: op schoot bij de muis en dan bij papa op de ligbank.

zondag 3 mei 2009

Inspectie

Update : inspectie één uur later : juffrouw bollekes (vrije vertaling voor spotted tabby poesje)ligt nog steeds te pitten in mijn mand. Zucht.

Aaaaaaaaaahhh !!!

Mijn rustige dagen als heer des huizes blijken voorgoed achter me te liggen.
Terwijl ik rond halfdrie lag te zonnen in de tuin bracht papa een bakje mee in MIJN veranda waar MIJN mand staat en MIJN kattenbak en MIJN kattenspeeltjes, en daarin zat een kleine poes die meteen de harten verovert van iedereen die zich in een straal van drie kilometer bevindt.
Ik zal er niet teveel uitleg aan besteden. Een foto zegt meer dan duizend woorden, wordt soms gezegd. Zodoende.
Foto één, bovenaan: de mand van het nieuwe poesje (ik heet ze voorlopig de poezeminoe, maar ze krijgt nog wel een officiële naam), en die is zoals je merkt LEEG.
Foto twee: mademoiselle inspecteert haar nieuwe mand.
Foto drie, twee minuten later : MIJN mand. Precies. Toen was ze nog geen uur hier in huis. De toon is gezet. Ik zei het al : mijn gezellige luize vrijgezellenleven is verkruimeld. Verdampt. Opgedoekt. Zucht.