Zonder PC

Tijd vinden om wat toe te voegen aan mijn blogje is niet altijd eenvoudig. Tijdens de voorbije tien dagen was het zelfs volstrekt onmogelijk: de PC had het begeven. Geen internet, geen e-mail... papa beer was allerminst in zijn nopjes. He heeft hem veel zweet en moeite gekost om de zooi weer online te krijgen, maar zoals je ziet is het uiteindelijk gelukt. Verwacht dus maar meer nieuws binnenkort.
Mama muis was wat ziek vandaag. Daarom was ze vanmiddag extra vroeg terug thuis. Wat mij trouwens mooi uitkwam. Ik heb me dan ook meteen mee op de sofa geïnstalleerd toen ze daar haar tent kwam opslaan. De muis onder de donsdeken, en ik er bovenop aan de voetjes, zoals een flinke poesiekater behoort te doen. Morgen is ze naar alle waarschijnlijkheid ook de hele dag thuis. Daarna weekend. Gouden dagen in poesiekaterland :)

Tentje

Het moet een moment van zwakte geweest zijn. Tijdens de bittere vrieskou van de voorbije week kwam papa plots aankloppen met een "cadeau". Het bleek een slaapzak-tentje combinatie. Op het eerste zicht een uitstekende vondst voor militairen
op bivak in poolgebieden, maar ik vermoed dat papa beer zich meer kan invoelen in het erbarmen van zijn diensplicht in lang vervlogen tijden, dan in de noden van een poes in de winter.
Hoe gezellig en dik zo'n slaaptentje ook is, ik moet niks hebben van zo'n ding. Om te beginnen is het te klein om er vrienden in uit te nodigen voor een picnic of een romantisch avondje. Zelfs als ik er alleen in zit, is het amper groot genoeg om mijn immer uitdeinend postuur helemaal te bevatten. Als ik er vooruit inkruip zit er me niets anders op dan er achteruit weer uit te manoeuvreren, en achterwaarts in zo'n tentje kruipen... wel, probeer dat zelf maar eens zonder er belachelijk uit te zien.
Als papa beer me in het tentje plaatst (opheffen en de wet van de zwaartekracht zijn werk laten doen :) zit het wel gezellig. Maar zodra hij het neerzet zie ik eruit als een nomade in een veel te kleine tent, of een eskimo in een ondermaatse iglo. Uiteindelijk vonden we een leuk compromis : het tentje valt best mee als je er OP gaat liggen.

Schiedamrakkertjes

Bij Cattery Recharmi in het Nederlandse Schiedam kwamen onlangs deze drie rakkers ter wereld. Deze foto toont mooi het verschil tussen golden tabby en silver tabby. De silver tabby die zich geheel ongegeneerd in het midden van de foto tentoonspreidt tussen beide goudlokjes is een katertje. Maar je raadt het al : toen we belden was er al een optie op al deze kittens.

Finley

Eerder dit jaar werd bij Cattery Starlicious deze schattige kleine kater geboren. Ook hier visten we rijkelijk achter het net : deze snoezige kitten woont inmiddels al vele weken bij zijn nieuwe familie in Nederland. Bovendien zijn we op zoek naar een poesje, niet naar een kater. Maar hij heeft in elk geval helemaal het hart veroverd van Mama Muis.
Je ziet ze trouwens niet vaak : een Britse Langhaar in Silver Tabby kleuren. Heel mooi kitten, die Finley.

Domino... en co

Tijdens de kerstperiode hadden we erg veel hoop gesteld op deze juffrouw : Domino heet ze. Ze verwachtte een nestje kittens rond nieuwjaar, en we stonden reeds een hele tijd geduldig op de wachtlijst om ons te ontfermen over een spotted poesje.
Uiteindelijk bracht ze een nestje van zes prachtige kittens op de wereld, maar we hadden geen geluk: geen enkel spotted poesje. Domino en haar kittens groeien op in Nederland, bij Cattery 't Hof Ritthem. Ze hebben trouwens een hele leuke website, waar je "Domino & The Kittens" live aan het werk kan zien op een webcam

Goldie

DIT is nu eens een echt mooi spotted patroontje, precies wat we zoeken voor ons nieuwe zusje. De juffrouw op de catwalk draagt een elegant spotted design met een lichtbruine schijn, en daarom heet deze kleur "golden" tabby, in tegenstelling tot de "silver" die een hagelwitte achtergrondkleur hebben. Maar we kwamen te laat aankloppen: ze heeft al een nieuwe familie gevonden.
Ze groeit op bij Cattery Fan de Smelne, helemaal in het Hoge Noorden, in Drachten. Ik bekeek het even op de kaart : da's verder hier vandaan dan Parijs !! Het worden spannende tijden trouwens daar in de buurt. Rijden ze dit jaar de elfstedentocht of niet ? Als het nog éven wil blijven doorvriezen lukt het misschien :)

Ariadne

Bijna was dit mijn nieuwe zusje geworden, maar uiteindelijk beslisten de andere familieleden er over om nog wat verder te zoeken.
Deze kleine poes heeft een draadje om de nek om niet verward te worden met haar sterk gelijkende tweelingzusje. Misschien is het daarom dat ze Ariadne heet ?
Ariadne en haar familie worden verzorgd door een hele lieve Poolse mevrouw, in de buurt van Dendermonde. Hier kan je haar verdere avonturen volgen : Cattery Van 't Konkelgoed. Een hele mooie website, trouwens.
Let ook eens op de tekening van het pelsje? Ariadne is niet echt blotched, en ook niet echt spotted. Deze tekening heet "mackrel", wegens de analogie met de streepjes van een makreel.
Dat zou ik niet zomaar over mijn kant laten gaan, als ik zelf zo'n kostuumpje had. Wij zijn geen goudvissen. "Tijger" zou veel respectvoller zijn dan makreel. Maar ja, die namen zijn waarschijnlijk bedacht door kattenfokkers in de vorige eeuw of nog eerder, toen werd nog niet echt rekening gehouden met de mening van de kat zelf. Democratie staat nu gelukkig al een stuk verder: tegenwoordig hebben we een eigen weblog!

Actiefoto

Actie is misschien niet de juiste woordkeuze. En een erg verdienstelijke foto is het ook al niet. Maar het toont op welke plek ik bij voorkeur koude winteravonden doorbreng: uitgestrekt voor de kachel.

Hmmm... is dat een camera ?

Je kan niet voorzichtig genoeg zijn in deze tijden. Ik moet gewoon altijd alles even controleren. Dat heeft niets te maken met nieuwsgierigheid.

Kerstboom weg

Harde tijden voor echte kerstbomen :
Vorige maand nog langs de weg
Sinds vorige week in de weg
nu weg.

Gelukkig is die van ons een nep-boom, bestand tegen inklimmende viervoeters.
Ondanks al mijn avondturen in de boom is hij geen één keer omver gevallen dit jaar. Gisterenavond werden alle kerstballen en slingers verwijderd, en vandaag werd ook de boom zelf ontmanteld en opgeborgen. Snif. Het goede nieuws : net zoals de financiële crisis is ook de kerst een cyclisch gebeuren, zelfs nog beter voorspelbaar.
Binnen 330 dagen staat er alweer een nieuwe boom.

Opgeruimd staat netjes

Een nep-kerstboom kent duidelijke voordelen. Los van alle ecologische overwegingen heeft het een erg praktische kant : de naalden blijven er netjes aan, zelfs al worden alle takken en takjes regelmatig bewandeld en herschikt door een viervoetige kerstboom-concierge.
Omdat er geen zee van dennenaalden onder de boom bevindt, worden momenteel nog maar weinig aanstalten gemaakt om het geheel te laten verdwijnen. Net goed.
Waarschijnlijk wordt de boom niettemin tijdens het komende weekend weggewerkt. Netjes terug opgeborgen, en alle slingers, ballen en sterren in een doos. Uiteraard draag ik zelf mijn steentje bij : ik heb alle ballen er al minstens één keer uitgehaald. Tijdens de zomervakantie worden ongetwijfeld nog ballen ontdekt onder de bank of achter de televisie. Zo heb ik altijd wel een speeltje achter de hand. Mijn eigen manier om me voor te bereiden op de crisis.