maandag 30 maart 2009

Honderd !

Blijkbaar is dit het honderste bericht op mijn blogje. Ik verwacht daarvoor morgen minstens een muizentaart met honderd kaarsjes. Om het nu al een beetje te vieren nog snel één mooie foto van onze poezeminoe voor ik ga slapen. xxx Lowieke

Poesje

Onze kleine poes is lang niet het enige katje dat gebruik maakt van de vriendelijke diensten van Joan en Arie in Amersfoort. Er woont ook nog een hele familie Burmesen, een Maine Coon, en diverse langhaarpoezen. En Nearly Perfect heeft ook nog een broertje en een zusje. Ze hebben een hele aparte kleur. In vaktermen zou het smoked mackrel kunnen heten, maar het zijn eigenlijk twee kleine schouwvegertjes. Hier heb je ze alledrie op de foto. Hun blik is geconcentreerd op een pluimstokje dat Jonathan rondzwaaide voor de gelegenheid van de foto. Lief hé :)

Op bezoek

Het is echt niet eerlijk. Ik krijg een vriendinnetje, en uitgerekend ben ik dan de pineut die moest hier blijven om op het huis te letten terwijl de rest van de familie naar Amersfoort ging om het poesje te bezoeken.
Papa beer trok een hele rist foto's, en er zijn enkele hele goeie bij. Kijk toch eens wat een schatje ! Nu is ze zeven weken jong. In mei mag ze hier komen wonen: we kunnen al bijna niet meer wachten.

dinsdag 24 maart 2009

Birdwatching

Al lang geen nieuws meer laten horen. Papa beer heeft een nieuwe camera en nu komen er misschien wat betere foto's dan die flauwe kiekjes van zijn blackberry. Hier alvast een eerste test: ondergetekende op zijn favoriete plekje en in volle uitoefening van mijn nieuwe hobby. Jonathan zegt dat ik een vogelspotter geworden ben, aangezien ik de hele tijd zit te genieten van al dat gevogelte op de belendende dakranden.
Dat klopt gedeeltelijk. Je moet voor mijn verjaardag nog niet meteen "500 Europese zangvogels" meebrengen uit de Fnac, maar als je tips hebt over hun bereiding en hoe ik ze kan te grazen nemen, zijn ze steeds welkom.

maandag 16 maart 2009

Piep !

Papa zegt soms dat ik me gedraag als een oud wijf als ik tussen het gordijn door op straat sta te gluren. Een favoriet tijdverdrijf, want daar valt altijd wel iets te zien. Vandaag kwam ook de muizenbeer even met zijn neus tegen het raam staan toen hij zag dat papa buiten stond om een foto te nemen. Zijn we niet schattig, zo samen op de foto ?

Woehoeeee !

Ons nieuwe poesje is inmiddels bijna zes weken. Aangezien we al lang op zoek zijn naar een spotted tabby weet ik inmiddels hoe schattig die er kunnen uitzien, maar toen ik haar nieuwe foto's te zien kreeg vandaag moest ik toch even naar adem happen. Ik voelde me zoals die wolf in de bekende cartoon van Tex Avery . Wat een snoesje hé !
Maar het is niet al goud wat blinkt. Tot nu toe ben ik in al mijn Antwerpse bescheidenheid de allersnoezigste kat tot in verre omstreken, en ik heb er nooit aan getwijfeld dat dat voor altijd zo zou blijven. Dat kleine poesje komt binnenkort niet gewoon naar België wonen, maar helemaal hier bij ons thuis. Slapen voor MIJN kachel en in MIJN lekkere mand. Gelukkig heb ik nog het plekje onder het dakvenster voor mezelf, want zo hoog op de kast zal zo'n jong ding nog niet kunnen springen. Voorlopig.
Twee jaar is te jong voor een midlife-crisis, maar dit doet een kater toch wel wat. Ik wil wel een vriendinnetje, maar dat moest toch niet meteen Miss Benelux zijn !? Straks komen de katers van kilometers uit de buurt hier miauwen aan onze achterdeur om een glimp te zien van dat sexy kitten. "Adding insult to injury" zeggen ze in 't Engels. Eerst namen ze me mee naar de dierenarts voor een "kleine ingreep", en vervolgens halen ze het knapste kitten van heel het land hier in huis, terwijl ik hier sta met een pistool zonder munitie.
Ik ben dringend toe aan een fikst portie catnip, en die hebben we hier niet in huis. Gelukkig weet ik waar papa beer de whiskey bewaart :o)Het leven van een poesiekater is geen pad van rozen.
(Maar ik hoop toch dat ik van haar droom vanavond!)

maandag 2 maart 2009

Nieuwe foto

Weer een week ouder... en snoeziger ! Wat een snoesje toch, hé?
Jonathan stond te wippen van enthousiasme toen hij de foto zag daarnet. Zelf ben ik erg benieuwd hoor. Ik heb niet zoveel contact met andere poezen, behalve dan via het internet. Echt wel spannend voor een poesiekater! Het nieuwe poesje is natuurlijk wel nog gezelschap gewoon. Aangezien ik vroeger zes zusjes had zal het wel snel terug wennen, denk ik.