Onze poezeminoe woont hier nu net iets meer dan een maand, en ik ben helemaal van de stress bekomen. Het heeft wel even geduurd, maar ik ben weer mijn gewone zelf, vinden de andere familieleden. Hoewel ze er over twijfelden hoe dit allemaal zou aflopen, zijn ze het er roerend over eens: de komst mijn nieuwe speelkameraadje heeft mijn kattenbestaan veel verbeterd. Ik zit nooit alleen als ze even op stap zijn, want Lexie is altijd in de buurt. Hoewel we meestal niet in dezelfde mand slapen vind je ons toch vaak samen op dezelfde zetel. Vanmiddag zaten we samen in de tuin toen we verrast werden door een felle stortbui. We waren allebei doorweekt. Ik was meteen binnengerend maar Lexie was gaan schuilen onder een plant, en op de duur raakte ze natuurlijk helemaal natgeregend. Papa kon ze gelukkig snel vinden en meenemen naar binnen. Je had haar eens moeten horen spinnen toen ze afgedroogd werd: "broem,broem!".
